Bij Noa aangekomen, is het doodstil. Nu is dat niet vreemd. Noa kan heel stil zijn als ze ergens over aan het nadenken is. Met mijn adem ingehouden klop ik zachtjes op de deur. ‘Kom maar binnen’, hoor ik Noa zeggen. Binnen zie ik Noa met haar hoofd boven een teiltje hangen. ‘Wat ben je aan het doen?’ vraag ik. ‘Ik ben naar mezelf aan het kijken, het water is net een spiegel’, zegt Noa. Noa gaat opzij, zodat ik het ook kan zien. Dan hoor ik een plons en voel ik spetters tegen mijn neus. ‘Kijk nog maar eens’, zegt Noa. Ik zie een snoepje in het water liggen. Ik mag het opeten als ik het met mijn lippen kan oppakken.

Voor Mowgli en Shanti is dit een plek om te luisteren en om na te denken over wie ze zijn en wat ze leuk vinden. Om mooie verhalen van anderen aan te horen en zichzelf en anderen te leren kennen. Bij de Raadsrots is het even tijd voor jezelf. Even tijd om naar jezelf te kijken. En dat niet in een gewone spiegel, maar in een echte waterspiegel! Wanneer je dat gedaan hebt, is het tijd om te bedenken waarom jij juist net diegene bent die de schat mag opduiken. Waarom ben jij dus het meest Waterproof van iedereen?

Raden wie of wat iemand is.

Kinderen leren elkaars naam, leeftijd en dergelijke kennen.