Scouts leren zichzelf te omschrijven en ervaren hoe de rest van de groep hen ziet.

Mensen kijken vandaag de dag vaak niet verder dan het uiterlijk. Het probleem is dat het idee ‘uiterlijke schijn’ niet voor niets een begrip is. Onder de oppervlakte zit vaak een meerwaarde. Uiterlijk is niet iets voor eeuwig, maar schoonheid vinden we IN de persoon als dusdanig. We moeten verder urven kijken dan alleen met onze ogen.

Scouts/explorers ervaren een mediatiemoment waarin zij een inbeeldverhaal te horen krijgen. Na afloop volgt er een reflectiemoment waarin de scouts/explorers leren dat alles wat gezegd wordt voor iedereen een andere beleving/betekenis kan hebben.

Scouts en explorers worden zich bewust van welke vooroordelen zij bij bepaalde uiterlijke kenmerken hebben. Zijn deze altijd correct/waar?