Sterre Stroom zit met een fotoboek op haar schoot als ik het dek op loop. ‘Mag ik ook even kijken?’ vraag ik aan Sterre. Ze laat mij het boek ook zien. In het boek staan allemaal boten met verschillende vlaggen achterop. Sterre legt uit: ‘Aan de vlag van de boot kun je zien waar de boot vandaan komt. Deze boot komt bijvoorbeeld uit China.’ ‘Net als dat beeldje dat je in de boot hebt staan’, zeg ik. ‘Inderdaad’, zegt Sterre. ‘Zullen we uitzoeken welke boten nog meer bij welke souvenirs horen?’

Bij Noa aangekomen, is het doodstil. Nu is dat niet vreemd. Noa kan heel stil zijn als ze ergens over aan het nadenken is. Met mijn adem ingehouden klop ik zachtjes op de deur. ‘Kom maar binnen’, hoor ik Noa zeggen. Binnen zie ik Noa met haar hoofd boven een teiltje hangen. ‘Wat ben je aan het doen?’ vraag ik. ‘Ik ben naar mezelf aan het kijken, het water is net een spiegel’, zegt Noa. Noa gaat opzij, zodat ik het ook kan zien. Dan hoor ik een plons en voel ik spetters tegen mijn neus. ‘Kijk nog maar eens’, zegt Noa. Ik zie een snoepje in het water liggen. Ik mag het opeten als ik het met mijn lippen kan oppakken.