Waarom / doel van de activiteit

Om trots te zijn op wie je bent, moet je eerst weten wie je bent. Om daarachter te komen, kun je dat natuurlijk aan je ouders vragen of in de spiegel kijken. Maar je kunt ook iemand anders in jouw huid laten kruipen, of nouja, in je kleding dan. Het leuke daarvan is dat je zelf kunt kijken hoe je eruitziet door de ogen van iemand anders.

Beschrijving van de activiteit

Noa is in haar slaapkamer bezig als Stuiter aan komt lopen. Ze is bezig met haar net gewassen kleding terug in de kast aan ket leggen. Het valt Stuiter op dat je aan Noa haar kleding kan zien dat het haar kleding is en niet die van Fleur Kleur of Bas Bos. Noa is nieuwschierig hoe het er uit ziet als Stuiter de kleren van Noa aantrekt.

Als je vooraf weet dat je dit gaat doen met je groep, laat Bevers dan kleding meenemen waar ze zich lekker in voelen. Want alleen van scoutingbloes wisselen is niet zo interessant… Het mag ook speciale kleding zijn zoals sportkleding, feestkleding of kleding die te maken heeft met hun achtergrond of hobby. Attributen en accessoires zijn meer dan welkom!

• Lees eventueel het verhaaltje over Mia voor
• Leg de bedoeling uit
• Maak twee- of drietallen van kinderen van ongeveer gelijke lengte, mix verschillende genders
• Laat ze elkaars kleding aantrekken (in een tweetal wisselen ze, in een drietal rouleren ze) en elkaar iets vertellen over de outfit
• Daarna vertelt iedereen om beurten iets in de rol van de ander. Bijvoorbeeld over wat ze aanhebben, wat dat over hen zegt en hoe ze zich voelen in die kleding
• Vraag aan een paar kinderen wat ze zien dat ze leuk vinden of waar degene die in het middelpunt staat trots op zou mogen zijn
• Leg steeds de link naar wie de eigenaar is van de kleding
• Als alle Bevers aan de beurt geweest zijn, kan iedereen zich weer omkleden
• Rond af door iedereen te laten benoemen waar diegene trots op is of wat ze leuk vinden aan zichzelf

Bijvoorbeeld:

Job heeft het judopak van Marleen aangetrokken. Hij zegt: ‘Ik ben nu even Marleen, ik zit op judo en dat vind ik heel leuk want dan leer je jezelf verdedigen en vallen zonder je pijn te doen. Ik voel me heel sterk in dit pak en ik ben niet meer bang voor grote jongens.’

Als de leiding aan anderen vraagt wat ze zien, zegt Asja: ‘Je ziet er heel stoer uit.’ Robin zegt: ‘Je kan zo zien dat jij iets kan dat de meesten niet kunnen.’

De leiding zegt: ‘Hoor je dat Marleen? Als je op judo zit, is dat best wel stoer en je mag er best trots op zijn dat je iets bijzonders kunt.’

In het afsluitende rondje zegt Marleen: ‘Ik vind het leuk dat ik kan judoën want dat kunnen de meeste andere kinderen niet.’

Voorleesverhaal over Mia:

Mia en de Magie van Unieke Identiteit

Er was eens een kleurrijke wereld vol met prachtige bloemen, schitterende vlinders en ondeugende vogels. In dit betoverende land woonde een klein meisje genaamd Mia. Mia was nieuwsgierig en had een bruisende persoonlijkheid. Ze had een wilde bos zwart krullend haar dat, als de zon erop scheen, uit alle kleuren van de regenboog leek te bestaan.

Op een dag besloot Mia om op ontdekkingstocht te gaan door het bos. Terwijl ze tussen de bomen liep, ontmoette ze allerlei wezens die anders waren dan zij. Ze kwam een olifant tegen met grote slagtanden en een kleine muis met piepkleine oortjes. Ze zag een schildpad die langzaam voorbijkroop en een haas die razendsnel langs stoof. Mia vond het geweldig hoe iedereen zo uniek en speciaal was.

Toen Mia bij een kabbelende rivier kwam, zag ze haar eigen reflectie in het water. Ze glimlachte naar zichzelf en zei: ’Ik ben Mia, een heel bijzonder meisje met een kleurrijke persoonlijkheid en prachtige krullen. Ik ben anders dan anderen, en dat maakt mij uniek.’ Mia voelde trots in haar hart en begreep dat iedereen zijn eigen unieke eigenschappen heeft om trots op te zijn.

Toen Mia verder ging met haar ontdekkingsreis, kwam ze bij een veld vol bloemen. Ze bewonderde de verschillende kleuren en vormen van de bloemen. Er waren rode rozen, gele zonnebloemen, paarse viooltjes en nog veel meer. Mia plukte een handvol bloemen en maakte er een kleurrijk boeket van. Ze hield het boeket hoog in de lucht en riep uit: ‘Kijk eens! Al deze bloemen zijn allemaal anders, maar samen vormen ze een prachtig geheel. Net zoals wij allemaal anders zijn, maar toch verbonden.’

Mia besefte dat het niet uitmaakte hoe groot of klein, snel of langzaam, rustig of luidruchtig je bent en hoe je eruitziet. Iedereen is uniek op diens eigen manier en dat maakt de wereld zo speciaal.

En zo leefden Mia en haar kleurrijke dierenvrienden gelukkig en tevreden, wetende dat hun verschillen hen juist zo bijzonder maakten. Ze begrepen dat identiteit iets magisch is en dat ze altijd trots mochten zijn op wie ze waren, als unieke individuen in de grote, kleurrijke wereld.

Benodigd materiaal

Het verhaal: Mia en de Magie van Unieke Identiteit

Kleding wat door de bevers is mee genomen, dit mag bijvoorbeeld ook zwemkleding zijn bij bevers die nog op zwemles zitten of een schilderschort voor creative bevers

Veiligheid

Spreek af dat niks gek is. We lachen elkaar niet uit. Iedereen moet over zichzelf kunnen vertellen zonder zich te schamen.

Iedereen ziet er anders uit en vindt verschillende dingen leuk. Dat respecteren we van elkaar.